Συναντήσαμε την Έλενα Χριστοφή στον Ο.Α. Αθηνών (μετέφερε ξανά τη βάση της στην Αθήνα από τη Λάρισα και την ακαδημία του Φοίβου Μιχαλόπουλου), όπου μας δέχτηκε με χαρά, για να μας μιλήσει για όλα τα παραπάνω. Η συζήτηση επεκτάθηκε στη δύσκολη μετάβαση που έπρεπε να κάνει από την ομάδα του πανεπιστημίου της στη μοναχικότητα του tour, καθώς και στις παθογένειες του ελληνικού τένις, που δεν πρέπει να αφήσει ανεκμετάλλευτο το "κύμα" που έφεραν οι επιτυχίες της Μαρίας Σάκκαρη και του Στέφανου Τσιτσιπά.

Οι διακρίσεις στα junior και η κορυφή στην Ευρώπη

Η Έλενα Χριστοφή έπιασε για πρώτη φορά ρακέτα όταν ήταν 4-5 ετών και μεγάλωσε στα γήπεδα. Ακολούθησε τον δρόμο που είχε χαράξει η αδερφή της, Ηρώ, η οποία είχε ξεκινήσει την παράδοση στην οικογένεια κάνοντας μαθήματα σε δημοτικά γήπεδα της Ηλιούπολης, αλλά σύντομα ο προπονητής της θα διέκρινε το ταλέντο της και θα την παρότρυνε να γραφτεί σε σύλλογο. Έτσι, τα δυο κορίτσια ξεκίνησαν από μικρή ηλικία στον Α.Ο.Α. Ηλιούπολης.

"Μικρή παρακολουθούσα κυρίως τα Grand Slam και ειδικά το Roland Garros και το Wimbledon. Ο αγαπημένος μου είναι ο Federer στους άνδρες και στις γυναίκες μου άρεσε πάρα πολύ να βλέπω την Justine Henin."

Όταν ήταν 7 ετών, η Έλενα μεταφέρθηκε από την Ηλιούπολη στη Βάρη και στον όμιλο Α.Ο. Βάρης "Ο Αναγυρούς". Εκεί συνέχισε με τον πολύ έμπειρο και διακεκριμένο, Σταύρο Μιχαλόπουλο. Μέσα σε λίγα χρόνια, η Έλενα θα έπαιζε στις εθνικές μας ομάδες στα junior, θα ταξίδευε σε όλο τον πλανήτη με το τένις της και θα έφτανε στο κορυφαίο επίπεδο στα 18άρια, παίζοντας στα Grand Slam και άλλα πολύ σημαντικά τουρνουά.

"Τα Grand Slam ήταν τα καλύτερα τουρνουά που είχα παίξει, ήταν κάτι το εξωπραγματικό. Όταν πηγαίνεις εκεί, νιώθεις πως ανταμείβονται οι κόποι σου και όλη η δουλειά που έχεις κάνει."

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η Χριστοφή έφτασε στην κορυφή της κατάταξης στα 16άρια (με Νο.2 τότε την Elena Rybakina). Σε παγκόσμιο, αγωνίστηκε όταν ήταν 17 και 18 ετών σε όλα τα Grand Slam. Στο Roland Garros είχε μπει μέσα από τα προκριματικά και ηττήθηκε στον 1ο γύρο από τη Sofia Kenin. Λίγες εβδομάδες πριν, σε ένα άλλο κορυφαίο χωμάτινο τουρνουά junior, είχε αντιμετωπίσει την Iga Swiatek. Στο Wimbledon, όπως και στο Roland Garros, είχε φτάσει μέχρι τα προημιτελικά των διπλών.

"Ήταν όλες φοβερές εμπειρίες. Το αγαπημένο μου Slam είναι το Wimbledon, γιατί εκεί όλα είναι 'Βασιλικά', έβλεπες όλους τους παίκτες να προπονούνται, ήταν σε κοινό χώρο. To Roland Garros επίσης έχει ξεχωριστή θέση, γιατί είχα πάει να το δω όταν ήμουν 12 χρονών και μετά κατάφερα να παίξω, ήταν μαγικό."

H Έλενα Χριστοφή στα τέσσερα Grand Slam, Roland Garros, Wimbledon (με τον Σταύρο Μιχαλόπουλο), Australian Open και US Open (με τον Μιχαλόπουλο).

Στην περιοδεία της στα ευρωπαϊκά τουρνουά junior, η Χριστοφή συνυπήρξε σε πολλές αποστολές με τον Στέφανο Τσιτσιπά, τον Χρήστο Αντωνόπουλο, την Ασπασία Αυγέρη και άλλους αθλητές.

"Περνούσαμε πάρα πολύ ωραία, ήμασταν εκεί με τους γονείς μας, οι γονείς καθόντουσαν μαζί και τα παιδιά ήμασταν όλη την ώρα μαζί και παίζαμε! Είχαμε ζήσει πολλά. Θυμάμαι που παίζαμε σε ένα τουρνουά, νομίζω ήταν στη Γερμανία, έβρεχε και παίζαμε touchtennis με παιδικές ρακέτες και οι νικητές παίζανε για Grand Slam! Δηλαδή λέγαμε ότι παίζουμε για το Wimbledon, το Roland Garros, το US Open και το Australian Open. Όταν έβλεπα τον Στέφανο να είναι στα μεγάλα τουρνουά και να παίζει έτσι, σκεφτόμουν ότι παίζαμε για πλάκα touch με παιδικές ρακέτες για το Wimbledon κάποτε και εκείνος τώρα είναι εκεί και παίζει για το Australian Open, παίζει τελικό στο Roland Garros."

Από το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα U14 του 2012 στο Πλζεν της Τσεχίας (αριστερά) και το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα U16 του 2014 στη Μόσχα της Ρωσίας (δεξιά), όπου η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε από τη Χριστοφή, την Αυγέρη, τον Τσιτσιπά και τον Αντωνόπουλο.

Η μεγάλη απόφαση και οι σπουδές στην Αμερική

Στα χρόνια των junior, η Χριστοφή ταξίδεψε 2 φορές στην Αμερική. Τον Σεπτέμβριο του 2015 έπαιξε στο US Open και τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς στο Orange Bowl. Εκεί την είδαν αρκετοί προπονητές πανεπιστημίων, σε μια περίοδο που ήδη λάμβανε αρκετές προτάσεις για υποτροφίες. Παράλληλα με τις επιτυχίες της στα junior, την άνοδό της έως το Νο.61 του κόσμου στα 18άρια, τους δυο προημιτελικούς στα διπλά σε Roland Garros και Wimbledon και το Νο.1 στα 16άρια στην Ευρώπη (μεταξύ πολλών άλλων), είχε κάνει και τα πρώτα βήματά της στο επαγγελματικό τένις, κερδίζοντας τους πρώτους WTA βαθμούς στα μονά και δυο τίτλους Futures 10.000 δολαρίων στα διπλά.

Στους πανεπιστημιακούς κύκλους των Ηνωμένων Πολιτειών το όνομά της ήταν αρκετά γνωστό και, όταν τελείωσε το σχολείο, κλήθηκε να πάρει μια μεγάλη απόφαση. Είτε θα συνέχιζε το τένις επαγγελματικά, είτε θα έκανε το πολύ μεγάλο ταξίδι για την Αμερική. Το τένις θα έμενε στο κάδρο όποια κι αν ήταν η απόφαση, αυτό ήταν αδιαπραγμάτευτο.

Η επιθυμία της να σπουδάσει, αλλά και το μεγάλο κόστος που συνοδεύει τη ζωή του επαγγελματία τενίστα, ήταν δυο από τους βασικούς λόγους που τελικά δέχτηκε την πρόταση του ιστορικού και πολύ καλής φήμης University of Georgia.

"Γενικά με ενδιαφέρει πολύ η εκπαίδευση και ξεκίνησα να το σκέφτομαι πηγαίνοντας στη Β' και στη Γ' Λυκείου. Πήγαινα κανονικά σχολείο, δεν ήταν τόσο διαδεδομένο το online τότε. Είχα πάντα πολύ καλούς βαθμούς και ήθελα να σπουδάσω. Αλλά αν έμενα εδώ για να δώσω πανελλήνιες, θα έμενα πίσω στο τένις γιατί θα έπρεπε να διαβάζω πολύ. Όσο ανέβαινα δεχόμουν προτάσεις απ' όλο και καλύτερα πανεπιστήμια και αποφάσισα να το κάνω. Είχα σκεφτεί πως αν δεν μου άρεσε, θα μπορούσα να σταματήσω, είχα επιλογές. Επίσης, το να συνεχίσω επαγγελματικά το τένις ήταν πολύ δύσκολο οικονομικά. Και ποτέ δεν ξέρεις, θα μπορούσε να συμβεί ένας τραυματισμός, οτιδήποτε, είναι ένα μεγάλο ρίσκο. Η Αμερική ήταν μια ευκαιρία για μένα."

Στο University of Georgia πέρασε 5 χρόνια από τη ζωή της (2016-2021). Την πρώτη τετραετία τελείωσε με καλό βαθμό το προπτυχιακό της στα Χρηματοοικονομικά κι επειδή το αγωνιστικό πρόγραμμα επεκτάθηκε λόγω της πανδημίας για έναν χρόνο ακόμα, επέλεξε να κάνει και ένα μεταπτυχιακό στον Οικονομικό Προγραμματισμό και τη Συμβουλευτική. Όλο αυτό το διάστημα έπαιξε τένις στο κορυφαίο επίπεδο του κολεγιακού συστήματος των Ηνωμένων Πολιτειών, συλλέγοντας βραβεία και διακρίσεις. Μερικές από τις σημαντικότερες, αυτή για την καλύτερη αθλήτρια της χρονιάς στο πανεπιστήμιο (μεταξύ 24 διαφορετικών αθλημάτων) και η υποψηφιότητα που της εξασφάλισε για το βραβείο της αθλήτριας της χρονιάς σε ολόκληρο το NCAA, αλλά και η συμπερίληψή της στην ομάδα Google Cloud Academic All-District Women's At-Large First Team, μια διάκριση που συνδυάζει τις αθλητικές με τις ακαδημαϊκές επιδόσεις.

Our very own Elena Christofi has been named a nominee for the 2020 NCAA Woman of the Year award!#GoDawgs pic.twitter.com/pfpfH9zSWO

— Georgia Women's Tennis (@UGAWomensTennis) July 16, 2020

"Η πρώτη επαφή είχε γίνει μέσω Facebook. Μετά κάναμε μια βιντεοκλήση και μετά πήγα να επισκεφτώ το πανεπιστήμιο για να το δω. Τον Απρίλιο (του 2016) αποφάσισα ότι θα πάω και τον Ιούνιο πήγα. Οι σπουδές μου άρεσαν πολύ, είναι κάτι που με ενδιαφέρει και μετά την καριέρα μου στο τένις σίγουρα θα μπορούσα να κάνω κάτι με αυτό. Έμαθα πάρα πολλά πράγματα αυτά τα χρόνια, ήταν ένα σχολείο. Μαθαίνεις να ζεις μόνος σου, ανεξαρτητοποιείσαι, ωριμάζεις πολύ πιο γρήγορα, μαθαίνεις να οργανώνεις και να ζεις τη ζωή σου... Πήγα μόνη μου στα 18 στην άλλη άκρη της Γης!"

Στο κολεγιακό τένις τα πάντα είναι διαφορετικά. Υπάρχει το fall season, το χειμερινό εξάμηνο δηλαδή, όπου οι αγώνες είναι περισσότερο για τους αθλητές, καθώς και το spring season (εαρινό), όπου όλοι παίζουν για την ομάδα τους και δίνεται πολύ περισσότερο βάρος. Το φορμάτ των αγώνων είναι επίσης διαφορετικό, δεν υπάρχει αβαντάζ μετά το 40-40 (αλλά deciding point), στα διπλά παίζεται μόνο ένα σετ και γενικά όλα είναι γρηγορότερα.

"Η πίεση είναι διαφορετική, παίζεις για την ομάδα σου. Υπάρχουν μέρες που μπορεί να χάσεις και να κερδίσει η ομάδα σου, ή να συμβεί το αντίθετο, οπότε κάπως αντισταθμίζονται η χαρά και η λύπη. Το τένις είναι ένα πολύ μοναχικό άθλημα. Εκεί δεν είσαι ποτέ μόνος σου, είσαι συνεχώς με την ομάδα σου και αποκτάς ένα ομαδικό αίσθημα που δεν υπάρχει στο τένις."

Η απόφαση για να φύγει από το σπίτι της στην Αθήνα και να αφήσει φίλους και οικογένεια ήταν δύσκολη, τα 5 χρόνια στην Τζόρτζια ήταν εξουθενωτικά, αλλά η Έλενα στηρίζει την επιλογή της και τη συστήνει θερμά, σε όποιο νέο παιδί σκέφτεται να ακολουθήσει αντίστοιχο δρόμο.

"Είναι εξουθενωτικό, παίζεις κάθε Σαββατοκύριακο και έχεις και τα μαθήματα ταυτόχρονα, ο χρόνος είναι περιορισμένος και η κούραση είναι σωματική και πνευματική. Επίσης πρέπει να είσαι πειθαρχημένος και οργανωμένος με το πρόγραμμά σου, ώστε να τα βγάλεις όλα πέρα. Αλλά όποιος το σκέφτεται θα έλεγα να το κάνει, 100%. Το θεωρώ μια πάρα πολύ καλή επιλογή. Να προσπαθήσει να βρει το καλύτερο δυνατό πανεπιστήμιο, τενιστικά και ακαδημαϊκά, ο καθένας με βάση το τι τον ενδιαφέρει περισσότερο. Βάζοντας έναν στόχο σε αυτό, να προσπαθήσει για το καλύτερο που μπορεί να πετύχει και, από εκεί και πέρα, να αξιοποιήσει τον κάθε πόρο που θα βρει εκεί."

Δυο διαφορετικοί κόσμοι

Κι ενώ στην Αμερική δεν χρειαζόταν να ανησυχεί ούτε για το νερό, όπως πολύ παραστατικά μας είπε, καθώς αγωνιζόταν μονίμως σε σύγχρονες εγκαταστάσεις, με όλα καλυμμένα από το πανεπιστήμιο και ταξιδεύοντας μαζί με μια ομάδα, από το φθινόπωρο του 2021 έπρεπε να επιστρέψει στον σκληρό και μοναχικό κόσμο του επαγγελματικού τένις.

Στα τουρνουά της ITF, όπου αγωνίζεται, ταξιδεύει συνήθως μόνη, αφού το μπάτζετ θα ήταν πολύ ανεβασμένο αν είχε μαζί και τον προπονητή της. Βασικός χορηγός δεν υπάρχει, παρά μόνο η συνεργασία με την Ellesse για ρουχισμό, με αποτέλεσμα να στηρίζει οικονομικά η ίδια και η οικογένειά της τη δύσκολη προσπάθεια που κάνει.

"Την τελευταία φορά που έπαιξα στο Κάιρο, είχαμε φτάσει στις 5 το πρωί και μας έδωσαν ένα δωμάτιο με σπασμένο κρεβάτι και ιστούς να κρέμονται από το ταβάνι. Είπαμε ότι δεν θα μείνουμε εκεί και μας πήγανε σε ένα άλλο δωμάτιο που τα πάντα ήταν σκουριασμένα και το μπάνιο ήταν γεμάτο μυρμήγκια! Την επόμενη ευτυχώς μας άλλαξαν και βρήκανε ένα δωμάτιο που ήταν εντάξει. Αλλά η εμπειρία γενικότερα δεν ήταν καθόλου ευχάριστη. Η ποιότητα στα γήπεδα ήταν κακή, ήταν χωμάτινα και είχαν πολλά χαλίκια, το φαγητό ήθελε προσοχή, ήταν όλα βρόμικα και περιορισμένο το τι θα έτρωγες. Και δεν είχες την επιλογή να μείνεις κάπου αλλού, επειδή ήταν όλα σε ένα συγκρότημα στη μέση του πουθενά."

Πριν πάει στην Αμερική η Χριστοφή είχε παίξει σε νεαρή ηλικία στον πρώτο της ημιτελικό στα μονά ITF Pro διοργάνωσης, αλλά όταν επέστρεψε έπρεπε να ξεκινήσει από το μηδέν και να παίζει σε προκριματικά ταμπλό στα 15άρια. Κερδίζοντας τους πρώτους της βαθμούς σταμάτησε να παίζει προκριματικά, ενώ πρόσφατα έδωσε και τον πρώτο της τελικό, στο Kursumlijska Banja της Σερβίας. Τον Απρίλιο του 2023 πέτυχε την είσοδο στο Top 700 της παγκόσμιας κατάταξης και το career high της όσο γράφεται αυτό το κείμενο, Νο.695 WTA.

Είναι ένας καθημερινός δύσκολος αγώνας και το παραπάνω ήταν μόνο ένα παράδειγμα, από τις πολλές άσχημες εμπειρίες που καλείται να αντιμετωπίσει ένας τενίστας που μάχεται για να ανέλθει από τις χαμηλότερες βαθμίδες στο επαγγελματικό τένις.

Το 2023 η Χριστοφή κέρδισε 3 τίτλους στα διπλά διοργανώσεων ITF Pro $15,000, στο Ηράκλειο της Κρήτης (με Δήμητρα Παύλου) και στο Kursumlijska Banja της Σερβίας (με την Sebastiana Scilipoti και τη Natalija Senic).

"Ο Στέφανος και η Μαρία δημιούργησαν ένα νέο κύμα"

H Χριστοφή μεγάλωσε όπως είπαμε μαζί με τον Στέφανο Τσιτσιπά, ταξιδεύοντας και παίζοντας μαζί σε αρκετά τουρνουά της Tennis Europe και της ITF. Η Μαρία Σάκκαρη είναι λίγο μεγαλύτερη, όμως και με εκείνη έχει μοιραστεί αρκετά, ενώ έχουν βρεθεί μαζί και στην ίδια ομάδα για το Billie Jean King Cup (γνωστό και ως Fed Cup). Όπως μας είπε, τους συμπαθεί και τους θαυμάζει πολύ και τους δυο.

"Ο Στέφανος και η Μαρία έχουν καταφέρει κάτι που κανένας δεν μπορούσε να διανοηθεί για το ελληνικό τένις. Έχουν δημιουργήσει ένα καινούργιο κύμα, έχουν εμπνεύσει πολλά παιδιά και είμαι και εγώ ένα απ' αυτά. Δίνουν θάρρος και έμπνευση και μας δείχνουν ότι μπορεί να γίνει. Με τα επιτεύγματά τους, ανοίγουν δρόμο για να αναπτυχθεί περισσότερο το ελληνικό τένις. Πραγματικά ελπίζω να τους δούμε σύντομα να κερδίζουν ένα Grand Slam και να φτάνουν στο Νο.1 της παγκόσμιας κατάταξης."

Αυτό το "κύμα" που φέρνουν Τσιτσιπάς και Σάκκαρη, είναι κάτι που πρέπει να αξιοποιηθεί, ώστε το ελληνικό τένις να μπορεί να καρπωθεί τις μεγάλες επιτυχίες τους και να ακολουθήσουν οι επόμενες γενιές.

"Πολλά πράγματα μπορούν να γίνουν στο ελληνικό τένις. Θα μπορούσαν να προστεθούν περισσότερα τουρνουά, μεγαλύτερα τουρνουά, να υπάρχει κάποια υποστήριξη στα παιδιά των εθνικών ομάδων, γιατί και το χρηματικό είναι πολύ δύσκολο για τους αθλητές. Ένα κέντρο προπόνησης για τους αθλητές... όλα αυτά βοηθούν. Θεωρώ πως η δύναμη της ομοσπονδίας σε παγκόσμιο επίπεδο αλλάζει όταν έχει δυο αθλητές στο Top 10, όμως δεν θεωρώ πως έχει εκμεταλλευτεί όπως θα έπρεπε την πορεία του Στέφανου και της Μαρίας. Όλο και περισσότερα παιδιά θέλουν και προσπαθούν να το κάνουν, βλέπω περισσότερη όρεξη και ώθηση, αλλά δεν βλέπω να αλλάζει κάτι άλλο. Δεν υπάρχει κάτι για να τραβήξει αυτά τα παιδιά."

Το ανεπτυγμένο ενδιαφέρον για το τένις στη χώρα μας, έφερε και κάποιες ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως είναι η κουλτούρα του αρνητισμού που έχει καλλιεργηθεί, κυρίως μέσω των social media, όπου συχνά βλέπουμε υπερβολικά αυστηρές ή και κακοπροαίρετες κριτικές, με την παραμικρή αφορμή. Όλα αυτά, ενώ η Ελλάδα είναι μαζί με τις ΗΠΑ οι μοναδικές χώρες στον κόσμο αυτή τη στιγμή που έχουν εκπροσώπους στο Top 10 της ΑΤΡ και της WTA ταυτοχρόνως, με τον Τσιτσιπά να διατηρείται στο Top 10 χωρίς διάλειμμα από τον Μάρτιο του 2019 και τη Σάκκαρη από τον Σεπτέμβριο του 2021!

"Αυτό είναι το άσχημο κομμάτι. Έχουμε δυο αθλητές και άλλους τόσους από πίσω τους και πολλές φορές ο κόσμος τους κριτικάρει επειδή δεν έχουν κερδίσει Grand Slam. Το να φτάσεις εκεί και να είσαι τόσο σταθερός σ' αυτό που κάνεις, είναι από μόνο του ένα τεράστιο επίτευγμα. Είναι ένα άθλημα στο οποίο παίζεις κάθε εβδομάδα, χάνεις σχεδόν κάθε εβδομάδα εκτός αν είσαι ο Djokovic ή ο Federer, αλλά πρέπει να συνεχίσεις. Είναι αρκετά δύσκολο πνευματικά να χάνεις ξανά και ξανά, να ταξιδεύεις από το ένα μέρος στο άλλο, παίρνει πολλά από το σώμα σου και είναι πολλά τα κομμάτια που ο κόσμος που είναι εκτός του χώρου δεν κατανοεί. Ο κόσμος δεν κατανοεί τι χρειάζεται να κάνεις για να φτάσεις εκεί."

"Όνειρό μου να ξαναπαίξω στα Grand Slam"

Πλέον η Χριστοφή έχει τη βάση της στην Αθήνα και συνεργάζεται με τον Πάρη Γεμουχίδη στον ιστορικό Ο.Α. Αθηνών, όπου κι έγινε αυτή η συνέντευξη. Επίσης συνεχίζει να συνεργάζεται -εξ αποστάσεως πια- με τον Άκη Αμούτζα, με τον οποίο ήταν μαζί στη Λάρισα, ενώ κάνει γυμναστική με τον Γιώργο Παναγιωτόπουλο στο ΟΑΚΑ.

Αυτά φυσικά όταν δεν ταξιδεύει, αφού τις περισσότερες εβδομάδες του χρόνου είναι εκτός Ελλάδας και αγωνίζεται στα τουρνουά της ITF.

Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο Νο.735 της παγκόσμιας κατάταξης της WTA στα μονά και στο Νο.342 στα διπλά, όπου αυτό το καλοκαίρι έχει πανηγυρίσει τρεις πολύ σημαντικές επιτυχίες: έπαιξε στον τελικό της διοργάνωσης των 100.000 δολαρίων της Μαδρίτης μαζί με τη Δέσποινα Παπαμιχαήλ και κατέκτησε τρεις τίτλους σε διοργανώσεις 15.000 δολαρίων, φτάνοντας τους 9 τίτλους καριέρας στο ITF Pro Circuit.

"Στόχος μου για φέτος είναι να μπω στο Top 400-450 στα μονά και στο Top 200-250 στα διπλά. Φυσικά, το πιο βασικό είναι να κοιτάζω το κάθε τουρνουά ξεχωριστά και να τα πάω όσο καλύτερα μπορώ στο καθένα, ώστε να μπορέσω να ανεβώ και στην παγκόσμια κατάταξη. Ο μεγάλος στόχος στην καριέρα μου είναι να ξαναπαίξω στα Grand Slam. Ποτέ δεν υπάρχουν λογικά χρονικά πλαίσια στο τένις, μπορεί να συμβεί σε μερικούς μήνες ή σε 2 χρόνια, αλλά αυτό είναι το όνειρό μου, να επιστρέψω εκεί."

Κλείνοντας τη συνέντευξη, η Έλενα ευχαρίστησε την οικογένειά της που τη στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και τον προπονητή που τη συνόδευσε σε μερικά από τα σημαντικότερα τουρνουά του πλανήτη, Σταύρο Μιχαλόπουλο.

"Θέλω να ευχαριστήσω την οικογένειά μου, που τόσα χρόνια είναι δίπλα μου σε όλη αυτή την προσπάθεια. Ύστερα τους προπονητές μου, με τους οποίους συνεργάζομαι καθημερινά και ξεχνάμε όλα αυτά που περνάμε κάθε μέρα, αλλά και τον κύριο Σταύρο Μιχαλόπουλο, που ξεκινήσαμε μαζί όταν ήμουν 7 χρονών και καταφέραμε όλα όσα πέτυχα ως junior παίκτρια. Έχει ξεχωριστή θέση για μένα και αποτελεί μεγάλο κομμάτι της τενιστικής μου καριέρας.

Και ευχαριστώ κι εσάς που θέλατε να κάνουμε αυτή τη συνέντευξη και όλη την προσπάθεια που κάνετε, γιατί μας προωθείτε, παρακολουθείτε τι κάνουμε και βοηθάτε στη δημοσιότητα του αθλήματος, οπότε κι αυτό είναι σημαντικό για εμάς."

Εμείς με τη σειρά μας ευχαριστούμε την Έλενα για τον χρόνο της και την ωραία συνέντευξη που μας παραχώρησε και της ευχόμαστε να εκπληρώσει κάθε όνειρό της, εντός και εκτός τερέν!