Ξεκινάμε αυτό το άρθρο μας με τα περιγράμματα δύο φωτογραφιών αθλητών και ένα μικρό κουίζ. Οι φωτογραφίες αυτές αν και σχεδόν πανομοιότυπες δεν ανήκουν στον ίδιο παίκτη. Έχουν διαφορά μεταξύ τους τουλάχιστον 30 χρόνια. Όταν βγήκε η φωτογραφία του πρώτου παίκτη, ο δεύτερος πιθανότατα δεν είχε γεννηθεί ακόμα. Μπορείτε να τους αναγνωρίσετε από την τεχνική τους; Μπορείτε να πείτε ποιος είναι ο καθένας, ποιος είναι ο παλαιότερος και ποιος ο νεότερος λόγω της διαφοροποίησης της τεχνικής τους;

Γράφει ο Στάθης Χαριτωνίδης

Σαν σήμερα, πριν από 10 χρόνια, ολοκληρώθηκε ο αξέχαστος αγώνας του John Isner με τον Nicolas Mahut στο Wimbledon, που ήταν ο μεγαλύτερος στην ιστορία του επαγγελματικού τένις, με διάρκεια 11 ώρες και 5 λεπτά! Με το 5ο σετ από μόνο του να ξεπερνάει τις 8 ώρες σε διάρκεια και τον αγώνα ολόκληρο να μοιράζεται σε 3 διαφορετικές ημέρες, το παιχνίδι αυτό αποτέλεσε τη σημαντικότερη αφορμή για να αλλάξουν σταδιακά οι κανονισμοί για τα τελευταία σετ σε όλα τα Grand Slam.

Στο νέο του άρθρο, ο "The Coach", Στάθης Χαριτωνίδης, εξετάζει τον μηχανισμό της ανατροφοδότησης του νευρικού μας συστήματος και τη μεγάλη σημασία της στο άθλημα του τένις.

Αναμφισβήτητα, υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι να χτυπήσει κάποιος την μπάλα ώστε αυτή να καταλήξει με κάποιον τρόπο στην αντίπαλη πλευρά. Αν παρατηρήσουμε όλους αυτούς που παίζουν τένις, θα το διαπιστώσουμε σχετικά εύκολα. Αυτό όμως που προσπαθούμε να κάνουμε σε αυτό το βιβλίο, είναι να εξετάσουμε αν μπορούμε και κατά πόσο, να οριοθετήσουμε τον καλύτερο, τον βέλτιστο τρόπο.

Γυρνάμε τον χρόνο πίσω στο 2008, όταν ο Rafael Nadal, κερδίζοντας ακόμα και τον Roger Federer με ισοπεδωτικό τρόπο, έχασε μόλις 41 games στην πορεία του προς τον τίτλο του Roland Garros!