Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στις αρχές του 2020 (λίγο πριν την Covid πανδημία) και συμμετείχαν 49 εκπρόσωποι (Πρόεδροι και Γενικοί Γραμματείς) εθνικών ομοσπονδιών της Ευρώπης, οι οποίοι αναφέρθηκαν στις κύριες προκλήσεις του μέλλοντος που αντιμετωπίζει το άθλημα.

Σταχυολογώντας τα ευρήματα της έρευνας, αξίζει να σημειωθεί ότι κοινό χαρακτηριστικό όλων των ομοσπονδιών, είτε πρόκειται για χώρες που φιλοξενούν Grand Slams (Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία) είτε μικρές χώρες με αθλητικό αποτύπωμα, όπως η Ανδόρρα και το Λίχτενσταϊν, είναι η δημιουργία προγραμμάτων που στοχεύουν στην αύξηση της συμμετοχής και παραμονής στο τένις.

Σύμφωνα με τους εκπροσώπους:

Τα τρία πιο σημαντικά εργαλεία που αξιοποιούν για την ενθάρρυνση της συμμετοχής στο τένις είναι:

• Δράσεις συλλόγων και προπονητών σε τοπικό επίπεδο (65%)
• Εθνικός ήρωας-αθλητής τένις  (57%)
• Τένις στην τηλεόραση (55%)

Τα τρία πιο σημαντικά εμπόδια που αποτρέπουν το ξεκίνημα της ενασχόλησης με το τένις είναι:

• Διαθεσιμότητα γηπέδων (65%)
• Δημοφιλία των άλλων αθλημάτων (56%)
• Κόστος ενοικίασης γηπέδου (38%)

Τα τρία πιο σημαντικά προγράμματα με την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και θετικό αποτύπωμα στο τένις είναι:

• Προγράμματα κάτω των 10 ετών (88%)
• Προγράμματα « Τένις στο σχολείο» (82%)
• Δωρεάν μαθήματα αρχαρίων  (55%)

Σχεδόν τα 2/3 όλων των ομοσπονδιών έχουν εθνικές καμπάνιες marketing  οι οποίες στοχεύουν κατά κύριο λόγο στην ενθάρρυνση της συμμετοχής:

• Όλων των ηλικιών  (55%)
• Παιδιά ηλικίας κάτω των 10 ετών (45%)
• Έφηβους γυμνασίου-λυκείου  (17%)

Με την επιστημονικά τεκμηριωμένη απόδειξη, ότι το τένις αποτελεί ένα από τα πιο ασφαλή αθλήματα στην εποχή της πανδημίας (θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον η διεξαγωγή ανάλογης έρευνας κατά την διάρκεια της πανδημίας), το άθλημα της αντισφαίρισης παρουσιάζει  μεγάλη δυναμική μελλοντικής ανάπτυξης σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο. Συνεργασίες και συνέργειες όλων των φορέων και παραγόντων που ασχολούνται με το σπορ, αποτελούν μονόδρομο για την επίτευξη των παραπάνω στόχων.

Ειδικά στην Ελλάδα η χρονική συγκυρία ίσως είναι μοναδική για την εξωστρέφεια του δικού μας οικοσυστήματος.

Η επιρροή αθλητών παγκοσμίου βεληνεκούς, όπως ο Στέφανος Τσιτσιπάς και η Μαρία Σάκκαρη, μεταξύ όλων των άλλων προσπαθειών και δράσεων σε επίπεδο ομοσπονδίας ή τοπικής κοινότητας αποτελεί, ταπεινή μου άποψη,  θαυματουργό «εργαλείο» θετικής επιρροής και δημιουργίας αθλητικών προτύπων που έχουμε όλοι χρέος μας να αξιοποιήσουμε δημιουργικά.

H μετάφραση της έρευνας και το σχόλιο ανήκει στον Δημήτρη Μίζιο

Μπορείτε να διαβάσετε το πρωτότυπο κείμενο της έρευνας εδώ