Ο Roger Federer ήταν εκείνος που χρειάστηκε να ξεπεράσει ο Rafael Nadal στα πρώτα χρόνια της επαγγελματικής του καριέρας, ο παίκτης στον οποίο προσάρμοσε όλο το παιχνίδι του ώστε να μπορεί να τον κερδίζει και ο παίκτης που κυριαρχούσε σε όλες τις επιφάνειες, με εξαίρεση μόνο το χώμα (όπου επίσης θα κυριαρχούσε για μερικά χρόνια, αλλά ο Nadal εξελίχθηκε πολύ γρηγορότερα στην επιφάνεια αυτή και από τα 19 του έγινε ανίκητος στο Roland Garros).

Έτσι, παρότι οι αριθμοί υποστηρίζουν το αντίθετο, ο Nadal θα ξεχωρίζει πάντα τον Federer ως τον μεγαλύτερο αντίπαλό του και όχι τον Djokovic. Σίγουρα πάντως, το rivalry μεταξύ Nadal και Federer ήταν πιο ιδιαίτερο και για πολλούς προσέφερε και πιο θεαματικά παιχνίδια, εξαιτίας των πολύ διαφορετικών στυλ των δυο παικτών.

"Σίγουρα ο Djokovic είναι ο παίκτης που έχω αντιμετωπίσει περισσότερες φορές, αλλά για μένα ο μεγαλύτερος αντίπαλός μου ήταν ο Federer. Όταν μπήκα στο tour, εκείνος ήταν εκεί και ήταν ο καλύτερος. Στα χρόνια που ήμουν στο αποκορύφωμα της καριέρας μου, ήταν και ο Roger και ο Novak, όμως στο πρώτο διάστημα, που με έχει σημαδέψει περισσότερο, ήταν ο Roger", εξήγησε ο Ισπανός, που παραχώρησε πρόσφατα μια συνέντευξη στην "AS".

Έκανε ένα σχόλιο και για το rivalry του Djokovic με τον Federer, που δεν είχε τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο φίλαθλο κοινό όσο τα δικά του rivalry και με τους δυο: "Δεν γνωρίζω τον ακριβή λόγο που η κόντρα μου και με τους δυο ήταν πιο έντονη απ' αυτή που είχαν μεταξύ τους. Δεν ξέρω πραγματικά το γιατί, αλλά έτσι το αντιλαμβάνεται ο κόσμος. Θα πρέπει να βρούμε τον λόγο."

Ο κάτοχος 22 Grand Slams τίτλων πάντως, έκανε μια ξεχωριστή αναφορά στον Djokovic: "Με τον Roger είναι ξεκάθαρο, οφείλεται στην αντίθεση των παιχνιδιών μας και στην προσέγγιση του αθλήματος. Και με τον Novak φυσικά ήταν μια απίστευτη πρόκληση. Είναι ένας παίκτης που έχει καταφέρει να διατηρεί πολύ υψηλό αγωνιστικό επίπεδο και να βελτιώνεται κάθε χρόνο. Οι αριθμοί λένε ότι είναι ο καλύτερος, γι' αυτό το επίπεδό του ήταν καλύτερο και επιπλέον ήταν ο παίκτης που κατάφερνε να μην έχει σοβαρούς τραυματισμούς.

Όταν δεν έχεις τραυματισμούς που διαρκούν στο χρόνο είσαι καλύτερος και πνευματικά, δεν φοβάσαι να γλιστράς για να φτάσεις σε μια μπάλα. Ο Djokovic τρέχει ακόμα και σήμερα στις σκληρές επιφάνειες, όπως τρέχει ο Carlos (Alcaraz). Γιατί πολύ απλά δεν φοβούνται να το κάνουν και μπορούν. Αυτό επέτρεψε στον Novak να διατηρηθεί σωματικά εκεί και να ανεβεί ακόμα περισσότερο στο πνευματικό επίπεδο. Αυτό δεν είναι δικαιολογία, χάρη σ' αυτό είναι ο καλύτερος και το έχει κερδίσει με την αξία του."