Ο Soderling, ο οποίος αναγκάστηκε να σταματήσει το τένις από το 2011 εξαιτίας της λοιμώδους μονοπυρήνωσης με την οποία διαγνώστηκε, αποκάλυψε σε μια πρόσφατη συνέντευξή του πως έφτασε σε σημείο να αναζητά στο διαδίκτυο διαφορετικούς τρόπους για να βάλει τέλος στη ζωή του.

"Είχα μονίμως κρίσεις πανικού. Καθόμουν στο διαμέρισμά μου και ο παραμικρός θόρυβος μου δημιουργούσε πανικό. Όταν κάποιος άφησε ένα γράμμα κάτω από την πόρτα μου, τρόμαξα τόσο που έπεσα στο πάτωμα", είπε ο Soderling στη ραδιοφωνική του συνέντευξη για το Sveriges Radio.

Παίζοντας σε δυο διαδοχικούς τελικούς στο Roland Garros το 2009 και το 2010 και έχοντας φτάσει ως το Νο.4 της παγκόσμιας κατάταξης, ο Soderling είχε πολύ υψηλές προσδοκίες από τον εαυτό του, η ασθένειά του όμως δεν του επέτρεψε να δώσει άλλον αγώνα από το μακρινό 2011, όταν ήταν μόλις 27 ετών!

"Υπήρχαν μόνο 3 παίκτες από τους οποίους δεχόμουν να χάσω. Τους υπόλοιπους θεωρούσα πως έπρεπε να τους κερδίσω και όταν δεν το έκανα ένιωθα αποτυχημένος."

Τον Ιούλιο του 2011, όταν κέρδισε τον David Ferrer για τον τελικό του Swedish Open, στον τελευταίο αγώνα της καριέρας του, επέστρεψε στο σπίτι του στο Monte-Carlo και άρχισε να νιώθει αδιάθετος. Η κατάστασή του επιδεινώθηκε έναν μήνα αργότερα, λίγο πριν το US Open.

"Πανικοβλήθηκα, άρχισα να κλαίω. Έκλαιγα συνεχώς. Πήγα πίσω στο ξενοδοχείο και ξάπλωσα. Κάθε φορά που σκεφτόμουν το court πανικοβαλλόμουν. Για πρώτη φορά, ένιωσα πως δεν μπορούσα να το κάνω, όσο πολύ κι αν το ήθελα. Έψαξα στο Google πως να αυτοκτονήσω", είπε ο Soderling, ο οποίος ωστόσο ξεκαθάρισε ότι δεν πιστεύει ότι ήθελε στ' αλήθεια να το κάνει: "Απλά ένιωθα πως οτιδήποτε θα ήταν καλύτερο από εκείνη την κόλαση που ζούσα."