Ο τελικός του US Open: Ένα χαμένο παιχνίδι και μια λογική συνέχεια για το τένις

 
Dominic Thiem & Alexander Zverev
Dominic Thiem & Alexander Zverev
tennisnews team Τετάρτη, 16 Σεπτεμβρίου 2020 - 20:39

Η ανάλυση του τελικού του US Open, μέσα από τη ματιά του "The Coach", Στάθη Χαριτωνίδη.Υπάρχουν πολλοί τρόποι να αναλύσουμε ένα παιχνίδι: μπορούμε να το δούμε μέσα από την τακτική, μπορούμε να το δούμε μέσα από την ψυχολογία, μπορούμε να το δούμε μέσα από μια συνδυασμένη ανάλυση.

Αν θέλαμε να αναλύσουμε τον τελικό αυτό μέσα από την ψυχολογία θα βάζαμε τον γενικό τίτλο «Ο τελικός των Πρωτάρηδων». Όταν σκεφτόμουν αυτό τον τίτλο μου ήρθε στο μυαλό ότι για τον Thiem δεν ήταν η πρώτη φορά. Εν συνεχεία όμως συνειδητοποίησα, ότι ήταν ο πρώτος του τελικός ως φαβορί. Σε όλους τους άλλους ξεκινούσε ως αουτσάιντερ, οπότε η εικόνα του σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού ήταν απολύτως φυσιολογική. Ξεκίνησε σφιγμένα, όπως θα ξεκινούσε φυσιολογικά οποιοσδήποτε ήταν φαβορί για πρώτη φορά και τελείωσε σφιγμένα, όπως είναι λογικό να συμβεί σε οποιονδήποτε πάει να πάρει ένα Grand Slam για πρώτη φορά. Ο Zverev από την άλλη, είχει κάνει το καλύτερο τουρνουά του εδώ και πάρα πολύ καιρό. Είχει βρεθεί για πρώτη φορά σε ημιτελικά και τελικό ενός Grand Slam. Ήταν ευχαριστημένος, ήταν χαρούμενος και όδευε για την απόλυτη υπέρβαση. Λογικά δεν το νιώθει σαν ανάγκη, όπως ο Thiem, αλλά περισσότερο σαν μία γιορτή. Μετά από πολύ καιρό, μπορεί να γιορτάσει πάλι. Ξεκίνησε χαρούμενος και ήρεμος σαν αουτσάιντερ με μια απίστευτη απόδοση για δύο σετ, αλλά διαχειρίστηκε το παιχνίδι σαν πρωτάρης. Ίσως πρωτάρης όχι σε τελικό GS, αλλά πρωτάρης σε μεγάλο αγώνα γενικά.

Νομίζω είναι λίγο πιο πολύπλοκο για κάποιον κοινό θεατή να δει τα πράγματα μέσα από το πρίσμα της αλληλεξάρτησης της ψυχολογίας της τεχνικής και της τακτικής.

Πολλά πράγματα, πολλές καταστάσεις μέσα στο παιχνίδι ξεκινούν από αυτό που εγώ θα έλεγα Τεχνική εκτέλεση. Φανταστείτε κάθε αγώνα σαν μία μάχη όπου ο καθένας πετάει βολές στον αντίπαλό του. Η ταχύτητα της μπάλας και το βάθος της παίζουν καθοριστικό ρόλο.

Από την άλλη μεριά υπάρχει μία πολύ λεπτή γραμμή στην τεχνική των εκτελέσεων. Στο πόσο καλά χτυπάει κάποιος την μπάλα. Αυτή η πολύ λεπτή τεχνική γραμμή, δεν είναι εύκολα αντιληπτή. Πολλές φορές, ούτε από τους ίδιους τους παίκτες, καθώς ένα καλύτερο χτύπημα, δηλαδή ένα χτύπημα που κάνει την μπάλα να πηγαίνει γρήγορα και βαθιά, είναι συνήθως ένα χτύπημα κατά το οποίο αυτός που το εκτελεί μοιάζει να κάνει λιγότερα πράγματα. Η ταχύτητα του χτυπήματος, δεν αναπτύσσεται μέσα από βίαιες και ενεργητικές κινήσεις, αλλά μέσα από ήρεμες και ελαστικές κινήσεις με μεγαλύτερο εύρος. Έτσι αυτός που παίζει καλά φαίνεται χαλαρός. Αυτή η εικόνα μπερδεύει λίγο την παρατήρηση αλλά και την αίσθηση. Έτσι ο παρατηρητής, πιστεύει περισσότερο ότι παίζει άσχημα αυτός που χάνει, παρά πολύ καλά αυτός που κερδίζει. Αν βάλετε να δείτε το παιχνίδι ξανά από την αρχή, ειδικότερα αφού έχετε δει το τέλος, θα διακρίνετε εύκολα ότι ο Zverev στην αρχή του παιχνιδιού είναι εντυπωσιακά ήρεμος, σταθερός και αποτελεσματικός. Αυτό έχει να κάνει με έναν συνδυασμό τεχνικής και ψυχολογίας. Η μάχη για το ποια είναι η κυρίαρχη αιτία αυτού του συνδυασμού, κρατάει καλά εδώ και πολλά χρόνια και η κάθε πλευρά έχει τις απόψεις της. Άλλοι πιστεύουν ότι η ψυχολογία είναι το κυρίαρχο στοιχείο που επηρεάζει την τεχνική και άλλοι πιστεύουν ότι τεχνική είναι το κυρίαρχο μέγεθος που επηρεάζει την ψυχολογία. Για μένα - αν και θα δεχόμουνα ότι η αλήθεια είναι κάπου στη μέση αλλά πιο κοντά στην τεχνική - η ικανότητα ενός παίκτη να αντιλαμβάνεται αυτή την τη λεπτή διαφορά και να μπορεί ενσυνείδητα να ελέγχει λεπτομερώς την εκτέλεση του φτάνοντας σε αυτό το ιδιαίτερο αποτέλεσμα, αποτελεί ένα κυρίαρχο και τεράστιας αξίας τεχνικό πλεονέκτημα. Μια καλύτερη τεχνικά εκτέλεση είναι ταυτόχρονα σταθερότερη βαθύτερη και γρηγορότερη. Στην τεχνική πραγματικότητα όλα αυτά είναι αναγκαστικά αλληλεξαρτώμενα. Αυτός ο συνδυασμός σταθερότητας βάθους και ταχύτητας, αποτελεί ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα. Θα αναγκάσει τον αντίπαλο να απομακρυνθεί ή να εκτελεί υπό πολύ μεγάλη πίεση και ως αποτέλεσμα ή θα δίνει χρόνο ή θα κάνει περισσότερα αβίαστα φαινομενικά, αλλά πολύ βεβιασμένα στην πραγματικότητα, λάθη.

Έχοντας όλα αυτά κατά νου μπορούμε τώρα πολύ εύκολα να καταλάβουμε τι έγινε σε αυτό το παιχνίδι. Ο Thiem ξεκινάει τον αγώνα με περισσότερη ένταση από τον Zverev . Είναι πιο σφιγμένος. Αυτός είναι το φαβορί, έχει να αποδείξει πράγματα, έχει την ευθύνη να κερδίσει. Αντίθετα ο Zverev δεν πιέζεται από κάτι τόσο πολύ. Ξεκινάει ικανοποιημένος και χαρούμενος.

Μέσα λοιπόν από τη διασύνδεση της τεχνικής με την ψυχολογία, στην αρχή του παιχνιδιού ο Zverev μπορεί να ξεδιπλώσει τις ικανότητές του. Eίναι χαλαρός είναι ήρεμος και κάνει αυτό που μπορεί καλύτερα ίσως από όλους. Χτυπάει την μπάλα δυνατά και πάνω από όλα το σερβίς του. Αντίθετα ο Thiem, είναι σφιγμένος δεν έχει την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση, είναι διστακτικός. Θα πρέπει να κάνει αυτό που ξέρει λιγότερο, να αντέξει στην πίεση και να διαχειριστεί τις καταστάσεις. Αυτός ο συνδυασμός έχει ως αποτέλεσμα να καταλάβει τελικά ο Zverev όλο το χώρο που του δίνεται και να φτάνει εύκολα μέσα στο γήπεδο ή ακόμα και στο φίλε. Η εικόνα παρουσιάζει μία κυριαρχία, που στηρίζεται κυρίως στην απόδοση των χτυπημάτων του Zverev. Δεν μπορούμε να διακρίνουμε κάποια συγκεκριμένη τακτική.

Ενώ όμως όλα έμοιαζαν να είναι εύκολα στο 6-2 5-1 ο Zverev χάνει τρία set points κυρίως από δικά του λάθη. Ξεκινώντας να σερβίρει στο 5-2 ανεξήγητα παρουσιάζεται νευρικός. Κάνει δύο διπλά λάθη και χάνει ακόμα ένα set point με ένα απίστευτα εύκολο βολέ πάνω από το φιλέ. Χάνει το επόμενο game εύκολα για να πάρει τελικά το σετ αγχωμένα με 6-4.

Το παιχνίδι έχει αλλάξει. Αυτός ο ίδιος έχει αλλάξει αλλά και ο Thiem έχει αλλάξει. Τώρα είναι σφιγμένος και τα χτυπήματά του είναι πιο αργά και πιο κοντά. Ο Thiem αντίθετα αρχίζει να αποκτά αυτοπεποίθηση, βρίσκει χώρο και έρχεται πιο κοντά. Η μέση γραμμή των ανταλλαγών, από βαθιά μέσα στην πλευρά του Thiem έρχεται στο φίλε και εν συνεχεία μέσα στο γήπεδο του Zverev. Η πίεση αυξάνεται, η μπάλα του Thiem φτάνει με μεγαλύτερη ένταση, τα λάθη αυξάνονται και δημιουργείτε ένα σπιράλ καθοδικής απόδοσης πια για τον Zverev. Όλα τα υπόλοιπα είναι τώρα λογικά. Σε αυτή την κατάσταση, o Thiem είναι καλύτερος και κερδίζει εύκολα θα έλεγα εγώ, τα δύο επόμενα σετ.

Στο πέμπτο σετ και οι δύο φτάνουν πλέον σε μία ψυχολογική υπερφόρτωση. O Zverev φτάνει τελικά πάλι πρώτος στο break και την μεγάλη ευκαιρία αλλά και πάλι παρουσιάζεται ανέτοιμος να κερδίσει. Χάνει στο game που σερβίρει για το ματς τρείς φορές την πρώτη μπάλα του ράλι.

Για 4 game αλλά και στο Tie brake, ανταγωνίζονται στα λάθη. Η λογική τώρα λέει, ότι αυτός που μετράει τον εαυτό του για νικητή, θα κερδίσει. Ο Thiem τελικά κάνει ένα λάθος λιγότερο και ένα winner περισσότερο για να κερδίσει το πρώτο του Grand Slam.

Σε ότι αφορά σε αυτόν τον αγώνα μεμονωμένα, μπορώ να πω ότι πιο πολύ έχασε ο Zverev παρά κέρδισε ο Thiem. Αν το 2ο σετ τελείωνε 61 με break που εκείνη την στιγμή έμοιαζε πολύ λογικό, ή 62 στο σερβίς του Zverev με εκείνο το απίστευτα εύκολο βολέ που εκείνη την στιγμή έμοιαζε νομοτελειακό, θα είχε λιγότερες από τις μισές πιθανότητες να κερδίσει τον αγώνα o Thiem από αυτές που είχε στο 26 46, και αν έβρισκε ακόμα και ένα πολύ μικρό μέρος του συγχρονισμού που είχε στην αρχή του αγώνα ώστε να χτυπήσει τρεις τέσσερεις μπάλες καλά στο 5-3 του 5ου σετ θα είχε κερδίσει.

Συνολικά όμως, είναι αδιαμφισβήτητο ότι ο Thiem είναι αυτός που του ανήκει το πρώτο Grand Slam περισσότερο. Είναι o σταθερότερος εδώ και ένα δύο χρόνια αν βγάλουμε τους Big Three. Είναι αυτός που έχει φτάσει μακρύτερα και συχνότερα. Είναι αυτή την στιγμή η πιο λογική συνέχεια αν δεν υπάρχουν οι τρείς μεγάλοι.

Υ.Γ. Συνεχίζω να πιστεύω ότι ο Στέφανος είναι καλύτερος και από τους δύο αυτή την στιγμή. Για το μέλλον δεν ξέρω. Η κατάσταση είναι εξόχως δυναμική και δεν είναι καθόλου καλό που πήραν ψυχολογία με ένα τουρνουά και ο Thiem και ο Zverev.

Google News Ακολουθήστε το tennisnews.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από το Τένις στην Ελλάδα.

Tennis shots