Το πρώτο που θα πρέπει να αντιληφθούμε είναι ότι στο τελικό αποτέλεσμα συμβάλουν δύο βασικά μέρη. Στην F1 το αυτοκίνητο και ο οδηγός, στο τένις στην θέση του αυτοκινήτου μπαίνουν οι δεξιότητες και στην θέση του οδηγού το μυαλό. Αυτή η σχέση, αυτός ο συνδυασμός είναι πολύ καθοριστικός.

Στην F1 το αυτοκίνητο είναι το μέσον. Κάθε αυτοκίνητο έχει κάποια συγκεκριμένα τεχνικά χαρακτηριστικά. Αυτά είναι οι δυνατότητές του και ταξινομούνται σε δύο βασικούς παράγοντες. Την ταχύτητα και τον έλεγχο. Ένα αυτοκίνητο για να είναι γρήγορο, δεν πρέπει να έχει μόνο δυνατή μηχανή. Θα πρέπει ταυτόχρονα, να έχει καλή αεροδυναμική, να είναι δηλαδή σταθερό όταν κινείται με μεγάλη ταχύτητα και όταν στρίβει, να έχει καλά φρένα και καλές αναρτήσεις. Ένα αυτοκίνητο με πολύ δυνατή μηχανή, κακά φρένα και μειωμένη σταθερότητα πολύ συχνά είναι πιο αργό από ένα άλλο με πιο αδύναμη μηχανή αλλά πολύ καλά φρένα και μεγάλη σταθερότητα! Η δύναμη δεν είναι τίποτα χωρίς τον έλεγχο (Power is nothing without control!) έλεγε κάποτε η διαφήμιση μιας εταιρείας ελαστικών. Δύναμη και έλεγχος θα πρέπει να συνδυαστούν, για να υπάρξει ένα καλό αποτέλεσμα. Ένα αυτοκίνητο δεν αρκεί να είναι δυνατό, πρέπει να είναι γρήγορο και για να είναι γρήγορο θα πρέπει να μπορεί να επιταχύνει γρήγορα, να επιβραδύνει γρήγορα και να στρίβει γρήγορα.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στο τένις. Το μέσον τώρα είναι η τεχνική και η φυσική κατάσταση. Αλλά ένας παίκτης για να είναι καλός, δεν αρκεί να χτυπάει απλά την μπάλα δυνατά και να τρέχει πολύ μέσα στο γήπεδο. Θα πρέπει να συνδυάσει την δύναμη και την ταχύτητα με τον έλεγχο, ώστε η μπάλα να πηγαίνει γρήγορα εκεί που πρέπει. Μπορεί το ένα να καλύπτει το άλλο, αλλά αυτό μπορεί να συμβαίνει μέχρι ενός ορίου.

Ταυτόχρονα ένα αυτοκίνητο δεν θα κερδίσει ποτέ από μόνο του. Θα χρειαστεί έναν οδηγό. Όσο καλό και να είναι το αυτοκίνητο, αν χρησιμοποιείται από έναν οδηγό που δεν ξέρει πότε και πόσο ακριβώς να πατήσει το γκάζι, πότε και πόσο να πατήσει το φρένο, πότε να προσπεράσει και πότε να περιμένει, πότε να τολμήσει και πότε να πειθαρχήσει, δεν θα έχουμε τελικά ένα καλό αποτέλεσμα. Στο τένις ο οδηγός είναι το μυαλό. Δεν αρκεί μόνο να έχουμε καλά χτυπήματα και να είμαστε γυμνασμένοι. Το τι θα σκεφτόμαστε και το τι θα αποφασίζουμε κάθε φορά, παίζει αντίστοιχα πολύ καθοριστικό ρόλο. Το μυαλό μας είναι ο οδηγός του αυτοκινήτου μας. Θα πρέπει να ξέρουμε, πότε να χτυπήσουμε δυνατά και πότε όχι. Πότε να παίξουμε επικίνδυνα και πότε πειθαρχημένα, ώστε να έχουμε τελικά ένα καλό αποτέλεσμα.

Όλα αυτά τα χρόνια που εργάζομαι, έχω δει παίκτες να πιστεύουν ότι τα φρένα είναι άχρηστα και το μόνο που κάνουν είναι τελικά να σε καθυστερούν, αλλά και άλλους που αντίθετα – και αυτό είναι το ίδιο κακό – να φοβούνται να πατήσουν το γκάζι όταν αυτό είναι αναγκαίο.

Τα μονοθέσια της F1 δεν είναι τα αυτοκίνητα με την μεγαλύτερη επιτάχυνση ή την μεγαλύτερη τελική ταχύτητα. Είναι όμως τα αυτοκίνητα, που μπορούν να καλύψουν μια απόσταση, με ευθείες και στροφές, όσο γίνεται γρηγορότερα και με την μεγαλύτερη αξιοπιστία.

Αυτοκίνητα δηλαδή που επιταχύνουν επιβραδύνουν και στρίβουν, όσο γρηγορότερα γίνεται και που θα αντέξουν, όχι δύο ή τρείς γύρους, αλλά για 60 ή 70. Το ίδιο ακριβώς χρειάζεται και στο τένις. Παίκτες που να χτυπάνε δυνατά, να έχουν σταθερότητα, να παίζουν επικίνδυνα αλλά και πειθαρχημένα όταν πρέπει. Όχι για κάποιους πόντους ούτε για 10 ή 20 λεπτά, αλλά για όση ώρα χρειαστεί.