Γράφει ο Πέτρος Μπίρης

Είμαστε κοντά στο τέλος του 2020, μια χρονιά ιδιαίτερα δύσκολη για τον πλανήτη Γη. Βιώσαμε και βιώνουμε καταστάσεις πρωτόγνωρες σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Για όλους εμάς στο τένις είναι μια ευκαιρία να διαδώσουμε τις αρετές του αθλήματος που αγαπάμε και που, σχετικά πρόσφατα, στην ιστορία του αθλητισμού βγήκε από τη σκιά άλλων σπορ, τουλάχιστον για τη χώρα μας. Οι λόγοι διάφοροι, εκεί όμως που κυριολεκτικά δεν έχουμε αντίπαλο, είναι η Covid-safe φύση του αθλήματος.

Παρόλα αυτά η έξαρση του ιού έκανε τους διοργανωτές να μεταφέρουν το Roland Garros του 2020 το φθινόπωρο. Ο φθινοπωρινός παριζιάνικος καιρός δυσκόλεψε αρκετά τη διοργάνωση, που πυρετωδώς πλέον ετοιμάζει το δεύτερο κλειστό στάδιο, το Suzanne Lenglen.

Η μεταφορά του Roland Garros σε μια ασυνήθιστη για τους παίκτες περίοδο ήταν ένα ρίσκο.

Η 3.500 τόνων κατασκευή του κεντρικού γηπέδου Philippe Chartrier καλύπτει ένα χώρο 10.000 τετραγωνικών μέτρων και μπορούσε να κλείσει σε 15 λεπτά εξασφαλίζοντας τη συνέχιση των αγώνων. Παρόλα αυτά προς έκπληξη όλων μας, έκλεινε μόνο όταν ήταν απαραίτητο, με πολλά βραδινά ματς να παίζοντας σε δύσκολες συνθήκες για το επαγγελματικό τένις.

Αχαρτογράφητα νερά για τους περισσότερους παίκτες

Για τους παίκτες ενός Grand Slam, τα παρατεταμένα ματς με περισσότερα σετ, το βαρύ από την υγρασία χώμα, η χαμηλότερη αναπήδηση και οι βραδινοί αγώνες, θα αποτελούσαν πρωτόγνωρη εμπειρία.

Οι ατμοσφαιρικές συνθήκες εκτός από τους παίκτες, επηρέαζαν δραματικά και τη διάρκεια των χορδών, με πρώτο τον Grigor Dimitrov να σπάει εύκολα ακόμα και μέσα στα game το λεπτό έντερο των ρακετών του. Ήταν και ο παίκτης που έκανε τις περισσότερες αλλαγές και μάλιστα μέσα στο τουρνουά. Αλλαγές στο βάρος των ρακετών του (αν και μόλις ελάχιστων γραμμαρίων), δοκιμές στο πάχος του φυσικού εντέρου για περισσότερη αντοχή, νέο prototype πολυεστερικό, συνδυασμοί που του έδιναν, όπως μας είπε, τρομερό pop και μεγάλη ταχύτητα στην μπάλα.

Η Ουκρανή Katarina Zavatska ξέμεινε από ρακέτες

H Ουκρανή Katarina Zavatska ήταν όμως αυτή που τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας τη στιγμή που ξέσπασε σε δάκρυα, όταν κυριολεκτικά ξέμεινε από ρακέτες!

Το λάθος ήταν ότι δεν αντέδρασε όταν η πρώτη της ρακέτα με υβρίδιο φυσικού εντέρου έσπασε γρήγορα και ακολούθησε η δεύτερη και τρίτη πολύ σύντομα. Το βρεγμένο γήπεδο, έκανε τις μπάλες πολύ βαριές και τα προσκολλημένα υπολείμματα του κεραμιδοχώματος στην μπάλα, κυριολεκτικά πριόνιζαν τις χορδές σε κάθε της χτύπημα. Ξαφνικά 4 on-court ρακέτες της Zavatska ήρθαν στο stringing room, οι οποίες ετοιμάστηκαν ταυτόχρονα σε κάτι λιγότερο από 13 λεπτά. Ήταν όμως πολύ αργά, καθώς η τενίστρια μη έχοντας άλλη λύση είχε πάρει τη ρακέτα του προπονητή της.

Νομίσαμε ότι είχε συνολικά 4 ρακέτες όμως την επόμενη μέρα μας έφερε και τις υπόλοιπες ρακέτες της για πλέξιμο, που επιβεβαίωναν το τραγικό λάθος της.

"She learned her lesson the hard way" ήταν τα λόγια των ανθρώπων του τένις.

"Μια μόλυνση στην ομάδα μας μπορούσε να σημάνει το τέλος του τουρνουά"

Ήταν η σκέψη γύρω από την οποία καθορίζονταν η λειτουργία της ομάδας που αποτελούνταν από 22 stringers και 7 ακόμα άτομα στη ρεσεψιόν. Οι επαφές με τους παίκτες ήταν περιορισμένες στο ελάχιστο, με τις ρακέτες να δίνονται μέσα από μια θυρίδα και τις λαβές των ρακετών να καλύπτονται αμέσως μετά.

Έπρεπε να περιορίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο όλους τους κινδύνους από τον Covid-19. Μια πιθανή μόλυνση στην ομάδα μας θα μπορούσε να σημαίνει το τέλος του Roland Garros. Η υπηρεσία του stringing service ήταν περισσότερο από ποτέ η χρησιμότερη και κρισιμότερη ενός τουρνουά. Δεν είναι υπερβολή να το πούμε ύστερα από τον άθλο των 5.149 ρακετών, "όχι ρακέτες, όχι τουρνουά"!

Ο παίκτης με τη χαμηλότερη τάση στις χορδές ήταν ο Adrian Mannarino με 9,5 μόλις κιλά και στον αντίποδα η Ulrikke Eikeri με 40 κιλά.

Το stringing service μέσα από τη ματιά του επίσημου καναλιού του Roland Garros:

Η φούσκα!

Η ομάδα μας κινούταν κυριολεκτικά μέσα στη δική της φούσκα. Τόσο στη μεγάλη αίθουσα που φιλοξενούσε 25 συνολικά μηχανήματα και εμάς, όσο και στα εστιατόρια της εγκατάστασης και στο ξενοδοχείο.

Ήρθαμε και φύγαμε από το αεροδρόμιο με μισθωμένο Uber, είχαμε προγραμματισμένα shuttle bus και δική μας αίθουσα στο ξενοδοχείο για να χαλαρώνουμε το βράδυ με ένα ποτό. Όταν χρειαζόταν παραγγέλναμε φαγητό μέσω Uber Eats καθώς η έξοδος δεν επιτρεπόταν.

Επιπλέον κάναμε Covid test κάθε 3-4 μέρες, διασφαλίζοντας τα μέλη της ομάδας. Εξάλλου τα επαναλαμβανόμενα Covid tests ήταν υποχρεωτικά σε όλους όσοι εισέρχονταν στις εγκαταστάσεις του Roland Garros. Το Covid Test Center ήταν συνδεδεμένο με τις κάρτες εισόδου, έτσι οποιοσδήποτε θετικός έχανε την ίδια στιγμή τη δυνατότητα εισόδου.

Μας έκανε εντύπωση

Η τήρηση από τους πολίτες της εντολής "φοράω μάσκα παντού" κάτι που ίσχυσε στη Γαλλία από το φθινόπωρο. Πραγματικά ήταν ελάχιστες οι εξαιρέσεις ακόμα και στους δρόμους και όταν συναντούσαμε κάποιον... παραβάτη ήταν αργά το βράδυ, είτε μόνος του να αθλείται ή βόλτα με το σκύλο του.

Η κατηγοριοποίηση των απορριμάτων που εμπράκτως τηρούνταν παντού:

Οι συνεχείς εναλλαγές του φθινοπωρινού καιρού:

Οι όμορφες στιγμές που περάσαμε στη φούσκα μας, στην αίθουσα του ξενοδοχείου, αν και παντελώς αποκλεισμένοι. Συνοδεία γαλλικών εδεσμάτων:

Οι διαφορετικές γεύσεις, τα επιδόρπια και τα γλυκά που δοκιμάσαμε:

Οι ντόπιες λαϊκές αγορές που πουλούσαν από ψάρια μέχρι τυριά:

Η λαμπερή ακόμα και την ημέρα γιγαντοοθόνη:

Η συστηματική προθέρμανση των ball kids ακόμα και με μάσκα:

Η ομάδα μας που ανταποκρίθηκε με τον καλύτερο τρόπο σε πρωτόγνωρες καταστάσεις:

Και βέβαια για εμάς και το εργαστήριό μας (www.racketspecialist.com), η απόκτηση του μηχανήματος Limited Edition που χρησιμοποιούσαμε στο φετινό Roland Garros (1 από τα 25) για τις ρακέτες των αστέρων του τένις.