Andy Murray: Ένας διαφορετικός πρωταθλητής (vids)

 
Andy Murray: Ένας διαφορετικός πρωταθλητής (vids)
Andy Murray: Ένας διαφορετικός πρωταθλητής (vids)
tennisnews team Κυριακή, 13 Ιανουαρίου 2019 - 22:16

Η μαζική δολοφονία 16 μαθητών του σχολείου του, ο χωρισμός των γονιών του, η πρόταση της Ρέιντζερς για να τον κάνει ποδοσφαιριστή, το μεγάλο βάρος που σήκωσε στους ώμους του ως η μεγάλη ελπίδα του βρετανικού τένις να πρωταγωνιστήσει ξανά μετά από 75 χρόνια και ο αγώνας για την ισότητα ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες. Διαβάστε την ξεχωριστή ιστορία του Andy Murray, που προσφάτως ανακοίνωσε πως θα σταματήσει το τένις σύντομα.

Ο Andy Murray γεννήθηκε στη Γλασκώβη της Σκωτίας, στις 15 Μαίου, 1987, από την Judy και τον William Murray. Έζησε τα παιδιά του χρόνια στο Dunblane της Σκωτίας και έπαιξε για πρώτη φορά τένις σε γήπεδο όταν ήταν 3 ετών. Αυτό το οφείλει στη μητέρα του, που τον έπαιρνε μαζί της σε διάφορα γήπεδα που δίδασκε τένις και έκανε προπονήσεις.

Ένας από τους λόγους που αγάπησε αυτό το άθλημα τόσο πολύ, ήταν πως ποτέ δεν τον πίεσε κανείς να το ακολουθήσει. Η Judy τον έπαιρνε μαζί, όπως και τον μεγάλο του αδερφό, Jamie Murray, αλλά ποτέ δεν τους πίεσε να κάνουν μαθήματα. Αρχικά ήταν ένα παιχνίδι, ένα παιχνίδι στο οποίο ο Andy ήταν πάρα πολύ καλός.

Τα γήπεδα του Dunblane Sports Club, απήχαν λιγότερο από 200 μέτρα από το σπίτι τους. Από πολύ μικροί, οι Andy και Jamie πήραν την πρωτοβουλία να πηγαίνουν μόνοι τους και να παίζουν στον όμιλο της γειτονιάς τους. Στα 5 του, ο Andy συμμετείχε στο πρώτο του τουρνουά και στα 8 έπαιζε ήδη στο Central District Tennis League, μαζί με πολλούς ενήλικες.

Πήγε στο ιδιωτικό σχολείο του Dunblane, όπου ήταν μαθητής και κατά τη διάρκεια του φριχτού περιστατικού του 1996, όταν ο Thomas Hamilton δολοφόνησε 16 παιδιά και έναν δάσκαλο, πριν αυτοκτονήσει. Είναι κάτι για το οποίο δε μιλάει συχνά ο Murray, ο οποίος πάντως έχει γράψει στην αυτοβιογραφία του πως ήταν πολύ μικρός για να συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα του επεισοδίου και πως την ώρα που συνέβαινε βρισκόταν σε μια άλλη τάξη.

Λίγους μήνες μετά, η Judy χώρισε με τον William Murray, διατήρησαν ωστόσο πολύ καλές σχέσεις και συνέχισαν να είναι αμφότεροι το ίδιο κοντά στα παιδιά τους. Τα δυο αγόρια έζησαν μαζί με τον πατέρα τους, την ώρα που συνέχισαν τις καθημερινές προπονήσεις με τη μητέρα τους.

Είναι γνωστό πως παράλληλα με το τένις, ο Andy έπαιζε αρκετά και ποδόσφαιρο. Ήταν μάλιστα τόσο καλός, που μια από τις ιστορικότερες ομάδες της Σκωτίας, η Ρέιντζερς, του είχε ζητήσει να μπει στην ακαδημία της, όταν ήταν 15 ετών. Ο Andy απέρριψε τη δελεαστική πρόταση, για να μετακομίσει στη Βαρκελώνη της Ισπανίας, όπου θα έκανε το μεγάλο βήμα για την καριέρα του στο τένις. Μια μεγάλη θυσία, όπως ο ίδιος έχει πει, αφού οι γονείς του έπρεπε να επενδύσουν πάνω του 40.000 λίρες. Τους επόμενους 18 μήνες προπονήθηκε με τον Pato Alvarez στην Sanchez-Casal Academy, αλλά και με τον Emilio Sanchez, άλλοτε Νο. 1 στην παγκόσμια κατάταξη των διπλών, τον οποίο μάλιστα κέρδισε με 6-3, 6-1 σε ένα φιλικό.

Να σημειωθεί πως από εκείνη ακόμα την ηλικία, ο Andy είχε χάσει πολλά τουρνουά εξαιτίας ενός προβλήματος στο γόνατό του. Συγκεκριμένα, γεννήθηκε με διφυής επιγονατίδα, μια φυσιολογική ανατομική παραλλαγή στην οποία δυο οστά (και όχι ένα) βρίσκονται στη θέση της επιγονατίδας. Αυτό το ανακάλυψε στα 16 του, έπειτα από κάποιες εξετάσεις και του στέρησε τη συμμετοχή σε κάποια τουρνουά μέχρι τότε. 

Η Judy ήταν εκείνη που δίδαξε πρώτη τένις στον Andy και έμεινε κοντά του για αρκετά χρόνια. Στη Βαρκελώνη είχε την ευκαιρία να αποκομίσει πολλές εμπειρίες, να συμμετέχει σε μεγάλα τουρνουά της ηλικιακής του κατηγορίας και να δουλέψει με έμπειρους και καταξιωμένους προπονητές. Αργότερα, όταν έφυγε από την ακαδημία, έκανε αισθητή την παρουσία του στο junior circuit. Έχοντας πια στο πλευρό του τον Leon Smith, με τον οποίο είναι καλοί φίλοι μέχρι και σήμερα, κατέκτησε το US Open Junior το 2004.

"Θα ήθελα να κάνω αυτό που έκανε ο Tim Henman, να μείνω στο Top 10 για τόσο πολύ καιρό. Θα ήταν επίσης απίθανο αν μπορούσα να είμαι σε 3-4 ημιτελικούς στο Wimbledon." - Andy Murray στο περιοδικό Tennis Head το 2004.

Στα πρώτα του επαγγελματικά βήματα, ξεκίνησε να δουλεύει με τον Mark Petchey, σημερινό προπονητή της Μαρίας Σάκκαρη. Ο Petchey δεν παρέμεινε πολύ καιρό κοντά στον Murray, καθώς βρισκόταν στα πρώτα στάδια της επαγγελματικής του καριέρας ως προπονητής.

Ο Βρετανός, από τους πιο υποσχόμενους της γενιάς του παγκοσμίως, ήθελε να πρωταγωνιστήσει από νωρίς. Γι' αυτό και προσέλαβε τον πιο έμπειρο Brad Gilbert, που είχε ήδη στο ενεργητικό του συνεργασίες με τους Andre Agassi και Andy Roddick.

Με τον Gilbert έμειναν μαζί 18 μήνες, όταν ο Murray ήθελε πια κάτι διαφορετικό από μια προσωπική σχέση και δέσμευση με έναν άλλον άνθρωπο. Έχτισε γύρω του μια πολύ επιτυχημένη ομάδα,αποτελούμενη από τον Miles Maclagan, πρώην διεθνή Βρετανό τενίστα, δυο προπονητές φυσικής κατάστασης, τους Matt Little και Jez Green, καθώς και έναν φυσιοθεραπευτή, τον Andy Ireland. Αυτοί τον ακολουθούσαν στο tour, ενώ κάποιες εβδομάδες συνεργαζόταν με τον Alex Corretja, πρώην φιναλίστ του Roland Garros, τη διετία 2010-2011.

Είχε καταφέρει ήδη να γίνει ο κορυφαίος Βρετανός με τον Gilbert, με τη νέα του ομάδα όμως κατόρθωσε να γίνει σταθερό μέλος της κορυφαίας 5άδας της παγκόσμιας κατάταξης και διεκδικητής μεγάλων τίτλων.

"Πιστεύω πως είμαι η νέα ελπίδα του βρετανικού τένις. Θεωρώ πως υπάρχουν πολλοί καλοί παίκτες στη χώρα, αλλά προφανώς τα αποτελέσματά μου είναι τα καλύτερα, οπότε όλοι θα με χαρακτηρίσουν νέα ελπίδα. Δεν με απασχολεί αυτό, θέλω απλά να συνεχίσω αυτό που κάνω στο court." - Andy Murray στο περιοδικό Tennis Head. 

Οι επιτυχίες που ακολούθησαν τα επόμενα 10 χρόνια ήταν τόσες πολλές, που δικαίως ο Andy συμπεριλήφθηκε στους "Big 4" της εποχής αυτής, ενώ πανάξια του δόθηκε και ο τίτλος του κορυφαίου Βρετανού τενίστα στην ιστορία της open era, κατ' επέκταση και όλων των εποχών.

Το 2008 συμμετείχε στον πρώτο του τελικό σε Grand Slam, στο US Open. Τη χρονιά εκείνη κέρδισε και τα Masters σε Σινσινάτι και Μαδρίτη, ενώ δυο Masters κατέκτησε και το 2009 (Μαϊάμι, Μόντρεαλ), τη χρονιά που ανέβηκε για πρώτη φορά στο Νο. 2 της παγκόσμιας κατάταξης. Το 2010 ήταν φιναλίστ στο Australian Open, όπως και το 2011.

Το 2012 ήταν μια χρονιά ορόσημο, καθώς κατάφερε να μπει για πρώτη φορά ανάμεσα στους "Big 3" και να κερδίσει τους 2 σημαντικότερους τίτλους της καριέρας του. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, με τη στήριξη χιλιάδων συμπατριωτών του, κέρδισε τον Roger Federer και αναδείχθηκε χρυσός Ολυμπιονίκης. Λίγες εβδομάδες μετά, κατέκτησε και το πρώτο του Grand Slam στο US Open, κερδίζοντας αυτή τη φορά τον Novak Djokovic στον τελικό.

Ήταν ο πρώτος Βρετανός τενίστας που κέρδισε Grand Slam τίτλο μετά από 76 χρόνια, από το 1936, όταν ο Fred Perry είχε κερδίσει επίσης το US Open. Ένα χρόνο αργότερα έκανε κι αυτό που δεν κατάφερε το 2012 στο Wimbledon (το οποίο είχε χάσει στον τελικό από τον Federer). Το 2013, κέρδισε τον Djokovic με 3-0 σετ στον τελικό του Wimbledon και έγινε ο πρώτος Βρετανός πρωταθλητής στο All England Club μετά από 77 χρόνια. Και πάλι ο Fred Perry ήταν εκείνος που διαδέχτηκε, από το 1936.

Όλες αυτές οι επιτυχίες συνοδεύτηκαν με τη συνεργασία του με τον Ivan Lendl, που τον ανέλαβε από το 2011 μέχρι το 2014 και τον άλλαξε σημαντικά ως παίκτη, κάνοντάς τον πιο επιθετικό και πιο δυνατό στο πνευματικό κομμάτι.

"Είναι οι δυσκολότεροι πόντοι που έπρεπε να παίξω στη ζωή μου. Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι κέρδισα, δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω." - Andy Murray στο περιοδικό Tennis Head για τους τελευταίους πόντους του στον τελικό με τον Djokovic στο Wimbledon το 2013. 

Όταν ο Lendl αποχώρησε από την ομάδα του, o Murray συνεργάστηκε με την Amelie Mauresmo. Σε πολλούς δεν άρεσε αυτή η επιλογή, αλλά ο Murray τη στήριξε μέχρι το τέλος. Το 2016 ο Lendl επέστρεψε στην ομάδα του και ο Βρετανός επέστρεψε στον "θρόνο" του Wimbledon, στην τελευταία φορά που βρέθηκε σε έναν Grand Slam τελικό. Επιπλέον υπερασπίστηκε το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στο Ρίο ντε Τζανέιρο, ενώ κατάφερε και τα μοναδικά πράγματα που δεν πέτυχε στην πρώτη του συνεργασία με τον Lendl, κατέκτησε το ATP Finals και ανέβηκε στο Νο. 1 της παγκόσμιας κατάταξης, όπου τερμάτισε και τη χρονιά. 

"Νιώθω πιο χαρούμενος αυτή τη φορά. Νιώθω πως ήταν περισσότερο δικό μου επίτευγμα όσο κανένα άλλο και της ομάδας μου φυσικά. Όλοι έχουμε δουλέψει πολύ σκληρά για να φτάσω εδώ. Την τελευταία φορά ένιωσα ανακούφιση και δεν πρόλαβα να απολαύσω τη στιγμή. Τώρα σίγουρα θα το κάνω." - Andy Murray στο περιοδικό Tennis Head μετά το Wimbledon του 2016. 

Ακολούθησε το γνωστό πρόβλημα με το ισχίο, που αποδείχτηκε μοιραίο για την καριέρα του Murray. Το σώμα του ήταν πάντα επιρρεπές σε τραυματισμούς, όμως αυτή τη φορά ήταν διαφορετικό. Έχασε το δεύτερο μισό του 2017 και το μεγαλύτερο μέρος του 2018. Μετά από 18 πολύ δύσκολους μήνες, δεν άντεξε και ξέσπασε στη Μελβούρνη το 2019, δηλώνοντας μέσα σε δάκρυα πως δεν μπορεί να συνεχίσει άλλο τις προσπάθειες και πως ο πόνος δεν σταματάει, παρά το γεγονός πως ακολούθησε όλες τις απαιτούμενες διαδικασίες.

Ο Murray έχει κατακτήσει 3 Grand Slam τίτλους, ενώ έχει αγωνιστεί ακόμα σε 8 major τελικούς. Έχει κατακτήσει επίσης μια φορά το ATP Finals, 2 χρυσά σε Ολυμπιακούς Αγώνες, μια φορά το Davis Cup με τη Μεγάλη Βρετανία, 14 Masters τίτλους και 45 συνολικά τίτλους στο ATP Tour. Έχει περάσει 41 εβδομάδες στο Νο. 1 της παγκόσμιας κατάταξης, ενώ μέχρι τις 13 Ιανουαρίου 2019, έχει 663 νίκες καριέρας στο ATP Tour, εκ των οποίων οι 101 είναι απέναντι σε Top 10 παίκτες. 

Εκτός από τα πολλά επιτεύγματά του εντός γηπέδου, ο Murray είναι μια από τις πιο σεβαστές προσωπικότητες στον αθλητισμό την τελευταία δεκαετία. Είναι ιδρυτικό μέλος του Malaria No More UK, μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης που μάχεται για την καταπολέμηση της ελονοσίας σε χώρες της Αφρικής. Έχει βοηθήσει επίσης μέσα από πολλές φιλανθρωπικές εκδηλώσεις για τις οποίες έπαιξε τένις, ενώ το 2017 έδωσε όλο το χρηματικό έπαθλο που κέρδισε στο Queen's Championships, στις οικογένειες των θυμάτων της πυρκαγιάς στον Πύργο Γκρένφελ στο Λονδίνο.

Ένα μεγάλο κομμάτι της προσωπικότητάς του, είναι και ο αγώνας που δίνει υπέρ της ισότητας των φύλων, σε κάθε ευκαιρία που του παρουσιάζεται. Έχει στηρίξει σε πάρα πολλές συνεντεύξεις τις γυναίκες αθλήτριες, ενάντια στον σεξισμό από τον οποίο περιβάλλεται το τένις, αλλά και τα περισσότερα δημοφιλή αθλήματα στον κόσμο.

"Έγινα φεμινιστής; Αν το να είσαι φεμινιστής σημαίνει πως μάχεσαι για έναν κόσμο που θα συμπεριφερόμαστε το ίδιο στους άνδρες και στις γυναίκες, τότε ναι, υποθέτω ότι έγινα." - Andy Murray στη L' Equipe, 2015.

Χρειάστηκε πολλές φορές να προστατεύσει τη Mauresmo όταν τα media πολεμούσαν εκείνη αλλά και τον ίδιο για την επιλογή του. Σε μια συνέντευξή του για το BBC μετά από το δεύτερο χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες, διόρθωσε τον δημοσιογράφο πως ήταν ο μοναδικός που το είχε κάνει στο άθλημα, θυμίζοντάς του πως το έκαναν τόσο η Serena, όσο και η Venus Williams. Τέλος, έχει ταχθεί από την πρώτη στιγμή υπέρ των ίσων χρηματικών επάθλων σε άνδρες και γυναίκες στο τένις.

Google News Ακολουθήστε το tennisnews.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από το Τένις στην Ελλάδα.

Tennis shots